Back Yikuang, el Príncep Qing Catalan Yikuang English Yikuang, Príncipe Qing Spanish Yikuang ID Yikuang Italian 愛新覚羅奕劻 Japanese 이쾅 Korean Yikuang NB Yikuang Portuguese Икуан (принц Цин) Russian
| |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Yikuang, książę Qing (慶親王, Qìng qīnwáng; ur. 16 listopada 1838, zm. 28 stycznia 1917) – chiński polityk, arystokrata mandżurski, członek rodu Aisin Gioro. Stryj Zaifenga, ojca cesarza Puyi[1].
Pochodził z bocznej i mało znaczącej linii rodu cesarskiego, zdołał jednak dojść do wysokich stanowisk, m.in. Wielkiego Doradcy[2]. Od 1884 roku stał na czele Zongli Yamen[1]. 7 września 1901 roku podpisał ze strony chińskiej protokół kończący powstanie bokserów.
Był jedną z najbardziej skorumpowanych osób na qingowskim dworze[1]. Bliski współpracownik Yuan Shikaia, cesarzowa Cixi obawiała się tej zażyłości i bezskutecznie próbowała usunąć Yikuanga[2]. W obliczu śmierci cesarzowej próbował w porozumieniu z Yuanem dokonać przewrotu pałacowego i osadzić na tronie swego syna Zaizhena[2]. Cesarzowa udaremniła jednak tę próbę wysyłając Yikuanga w podróż i podczas jego nieobecności wyznaczając na następcę tronu małoletniego Puyi. W zamian zmieniła tytuł Yikuanga na dziedziczny[2].
W 1911 roku powołany na premiera pierwszego w historii Chin gabinetu. Zmarł w Tianjinie[1].